بیماری ام اس به علت ماهیت پیشرونده آن بسیار متغیر است و می تواند باعث بدتر شدن توانایی های فیزیکی فرد شود به طوری که نیازمند وسایل کمکی و یا کمک انسانی مستمر شود. بسیاری از عواقب بیماری های مغز و اعصاب همانند ام اس به صورت سرپایی در بیمارستان ها و مراکز تخصصی درمان می شوند. علاوه بر این، اکثر بیماران مبتلا به ام اس مشکالتی در ارتباط با تحرک دارند که مانع از درمان آنها در مرکز توانبخشی می شود. بنابراین، علاقه فزاینده ای به توسعه پروژه های توانبخشی متنوع بیماران ام اس وجود دارد.
روش های مورد استفاده در توانبخشی حرکتی برای بیماران مبتلا به ام اس نیازمند انجام تمرینات توانبخشی متنوع است. دو مشکل اساسی در این روش ها وجود دارد. اول: تمرینات حرکتی به صورت مداوم و تکراری است که انگیزه بخش نبوده و علاقه بیمار را به انجام آن کاهش می دهد و در نتیجه پایبندی به درمان را کاهش می دهد. دوم: این روش ها مستلزم حضور بیماران در مراکز تحت نظارت متخصصان واجد شرایط برای اطمینان از عملکرد صحیح هستند.
با در نظر گرفتن این مشکلات، تعداد زیادی از مطالعات استفاده از بازی های ویدیویی در زمینه توانبخشی حرکتی مورد بررسی قرار دادند. واقعیت مجازی (VR) به عنوان یک ابزار بالقوه مفیددر ارزیابی حرکتی و توانبخشی پیشنهاد شده است. زیرا آموزش مبتنی بر تمرینات واقعیت مجازی، انگیزه فرد را بالا برده و بازخورد مناسبی را فراهم می کند و می تواند توانایی بینایی، شنوایی و ورودی حسی و یادگیری حرکتی را ارتقا دهد.
برنامه های توانبخشی بیماران مغز و اعصاب یکی از محبوب ترین روش های درمانی با هدف کاهش ناتوانی ها و آسیب های اجتماعی ناشی از ام اس هستند. حتی اگر بیماران مبتلا به ام اس هنوز مهارت های حرکتی رضایت بخشی داشته باشند انجام تمرینات توانبخشی حرکتی در فرآیند توانبخشی این بیماران بسیار مهم است. واقعیت مجازی یک جایگزین انگیزشی و موثر برای توانبخشی سنتی برای بیماران ام اس است. نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد برنامه های واقعیت مجازی می تواند یک روش مؤثر برای توانبخشی ام اس در نقایص چندگانه شناختی و یا حرکتی باشد.
